Imię i Nazwisko: Washington Bruno da Silva
Data urodzenia: 25 września 1925
Data śmierci: 8 listopada 1994

Życiorys:
Mestre Canjiquinha, syn praczki, był szewcem, dostawcą pudełek na drugie śniadanie i mechanografem. Był między innymi piłkarzem (bramkarzem) Ypiranga Esporte Clube, a także śpiewakiem bolerka podczas wieczorów w Salvadorze.

Początki:
Zaczął Capoeirę w 1935 roku w Baixa do Tubo, w Matatu Pequeno (pod publiczną łaźnią). Pewnej niedzieli Mestre Aberrê zaprosił go do wzięcia udziału w grze. Biorąc pod uwagę jego zademonstrowane możliwości, zdecydował się go wyszkolić. Tak Canjiquinha został uczniem Mestre Aberre i był z nim przez następne 8 lat.

Dorobek Capoeira:
1954 – Zaczął uczyć capoeiry.
1960 – 24 października został nagrany przez Janice Marie Smith
1963 – Wykładał w Bazie Marynarki Wojennej.
1986 – Nagranie płyty wspólnie z M. Waldemarem.
1988 – Napisał książkę „A Alegria da Capoeira”, która została opublikowana w 1989.
W 1988 założył także Academia de Canjiquinha e Seu Amigos, w dzielnicy Colina do Mar.
Najbardziej znany wkład w rozwój capoeira to odtworzenie rytmów Muzenza, Samango, Samba de angola.
Brał udział w filmach: „O Pagador de Promessas”, „Operação Tumulto”, „Capitães de areia”, „Barra Vento”, „Senhor dos Navegantes” i „A moça Daquela Hora”
Telenowelach fotograficznych z Sílvio César i Leni Lyra
Założył zespół folklorystyczny „Aberre”

Uczniowie: Mestre Paulo dos Anjos, Mestre Brasilia, Mestre Lua Rasta

Gradacja w szkole Canjiquinhi: Aluno (uczeń), Profissional (profesjonalista), Contramestre (pomocnik mistrza) i Mestre (Mistrz)

Ciekawostki:
– Miał swoją własną cechę gry na berimbau, instrumencie, który trzymał w prawej ręce i grał baqueta w lewej ręce, (co wskazuje na to, że był leworęczny) trzymając berimbau na wysokości klatki piersiowej.
– Canjiquinha w swojej karierze, mimo że nie był uczniem Mestre Pastinha, w jego akademii był Contramestre.
– Jego przydomek w Capoeirze wynika z tego, że jedyna samba, którą umiał śpiewać, nosiła tytuł „Canjiquinha Quente” i taki przydomek nadał mu przyjaciel. (Canjiquinha to nazwa zupy kukurydzianej z wieprzowiną)
– Twierdził, że jako pierwszy dodał do pokazów Capoeira Maculele.

Wypowiedzi na temat Mestre:
„Dla mnie jest radością capoeira”
„Canjiquinha jest młodym i zwinnym graczem capoeiry, co wyróżnia go na tle swoich towarzyszy, ale jego największą siłą jest śpiew i gra. Śpiewa jak niewielu innych i ma szeroki repertuar, w tym wielką umiejętność improwizacji i to właśnie on w największym stopniu przyczynił się do adaptacji innych pieśni folklorystycznych do capoeiry”.
„Wszyscy mówią o jego tolerancji, dobrym humorze i pokazach”

Cytaty Mestre Canjiquinha:

„Capoeira nie ma wiary, koloru, flagi, należy do ludzi, będzie podróżować po świecie”

„Capoerista, jeśli jest dobry, nie upadnie; ale jeśli upadnie, to upadnie dobrze”

„Nie rozdzielam capoeira angola od capoeira regional, dla mnie to tylko kwestia rytmu”

Źródła:
– https://capoeira.online/history/mestres/mestre-canjiquinha/
–https://esquiva.wordpress.com/mestres/mestre-canjiquinha
–https://velhosmestres.com/br/destaques-13
–https://angoleiro.wordpress.com/tag/mestre-canjiquinha/
–https://matumbecapoeira.es/capoeira/mestres/mestre-canjiquinha